Mavi - Beyaz Bir Dernek

Ben ülkem insanlarının çeşitli sebep ve tespitlerle bölünüp ötekileştirilmesine karşıyım. Her zaman söylediğim gibi; birlikten kuvvet doğar.  Bakınız, Amerika Birleşik Devletleri isimli sömürgeci devlet aslında bir millet tarafından kurulmuş değildir. O kıtaya dünyanın çeşitli coğrafyalarından ve özellikle de Avrupa’dan göç eden ipsiz sapsız çapulcu takımı kıtanın yerlileri olan Kızılderilileri adeta soykırıma tabi tutarak oraları gasp etmiş ve sonra da birleşip bir devlet kurmuşlar. Bu birliktelik sağlanıncaya kadar elbette ki çok kan dökülmüş, ama dökülen kanlar, verilen canlar bizim Anadolu topraklarını yurt tutmak için verdiklerimiz yanında hiç sayılır. En kalabalık olan etnik gurubun dilini ana dilleri olarak kabul etmişler ve bunu tartışmaya bile açmamışlar.  Doğal zenginlikleri paylaşma arzusu onlara bu birlikteliğin gerekli ve zorunlu olduğunu anlatmış. Ondan sonra da dünyanın başına dert olmuşlar. Amerikan vatandaşlığı da bütün dünyada cazibesi olan bir ürün haline gelmiş.

***

Yukarıdaki peşrevi yapma sebebim, geçen hafta yaşadığımız bir etkinlikte tanık olduklarım. Bakınız, üç gün süren bir festival ilçemizden başlayıp Kuşadası’nda sonlandı. Giritliler festivalinden söz ediyorum. Girit kültürünü tanıtma, bu kültürü hem mutfağıyla, hem de müziği ve folkloruyla turizmin içine katıp dünyaya pazarlama çabalarını elbette ki hem yararlı,  hem de önemli buluyorum. Ancak, yine abartmayı seven hallerimiz, “vur deyince öldüren” davranışlarımız nedeniyle bu yaşananlar bende olumlu bir duygu yaratmadı.

Festivalin başlangıç gününde Sökeli Giritliler kurmuş oldukları derneğin de açılışını yaptılar. Açılışa başta belediye başkanımız olmak üzere yoğun bir katılım gerçekleşti.  Derneğin bulunduğu pasajın girişinden, yukarıdaki dernek merkezine kadar her taraf mavi-beyaz balonlarla süslenmişti. Balonların bu renkleri de önce dikkatimi çekmedi. Bana göre oldukça solgun renklerdi  ve canlılıkları yoktu.

Açılıştaki konuklardan birinin ifadeleri bu balonların sırrını da açıklayıverdi. Eşinin güney illerimizin birinde bulunan Giritliler Derneğinin başkanı olduğunu ifade eden bu hanımefendi yaşadıkları kentin cadde ve sokaklarını da mavi-beyaz renklerle donattıklarını, yani bayraklarının rengini kent sokaklarına taşıdıklarını söyleyince adeta nutkum tutuldu.

***

Sevgili okuyucu, aslında biz orada, o derneğin açılışında bulunanlar bir gönül birliği içinde değilmişiz. Bazılarımız yıllar önce yaşadıkları coğrafyayı terk edip gelen atalarının hatıralarını yaşatmak, onların beraberlerinde getirdikleri yaşam biçimlerini canlı tutabilmek için heves ve niyetler içindeyken bazıları da anlaşılmaz bir biçimde atalarını topraklarından göçe zorlayan ülkenin bayrağını caddelere asmakla övünüyorlardı.

Acaba bu hanımefendiye, eşinin yaptığıyla gururlanırken sormak gerekmez miydi?..

Mavi-beyaz bayrağın altından kendilerini zorla kovanlara karşılık kırmızı-beyaz bayrağın sahipleri kendilerine kucak açıp has kardeş muamelesi yapmışken  bu Yunan Bayrağı hayranlığı nereden?..

Bu  konuda bir açıklama bekliyorum.