Terör Canımızı Yaktı

Neredeyse bir ömür bu lafları duyarak geçti. Her terör saldırısının ardından yetkili ya da yetkisiz birileri çıkıp aynı lafları ediyor:

“Kanları yerde kalmayacak…”

“Son terörist yok edilene kadar mücadele sürecek…”

“Bunlar son çırpınışlar…”

Hatta bir önceki İç İşleri Bakanımız daha da ileri gidip Türkiye’deki terörist sayısının yüzün altına düşürüldüğünü, bunların da yakında yok edileceğini ifade etmişti.

Daha önce o terör örgütü mensuplarının ayakkabı numaralarından bile  söz edilmişti. Sanki bu mücadelede ayakkabı çok da gerekliymiş gibi…

***

Sevgili okuyucu, bana göre Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin başına gelen en büyük felaket ne depremlerdir, ne de sel baskınları. Aslında bizim için asrın felaketi diyebileceğimiz en önemli olay bölücü  terörün vermiş olduğu maddi ve manevi zararlardır. Hal böyleyken yıllardır düzenli ve etkili bir terör politikası uygulayıp da bu uğursuz örgütü yok ederek, devleti ve milleti düzlüğe çıkaracak uygulamalar gerçekleştirilememiştir.

Yetişmiş insan kaynaklarımız, gencecik ana kuzularımız ve de geleceğimizi borçlanarak avuç açıp bulduğumuz bütün kaynaklarımız milletin refahı yerine bu hainliğin yok edilmesi için harcanırken bir başarı elde edilememesi bir şeylerin yanlış yapıldığı  kanaati oluşturuyor.

***

Burada sanırım en büyük eksiğimiz, istişare kültürüne yabancı olmamız ve ortak aklı bir kenara itmemiz. Her sözün başında “birlik ve beraberlik” nutukları atmayı severiz de danışıp uzlaşmaya ve bizden başkalarının düşüncelerine itibar etmeye sıcak bakmayız.

Bir zamanlar yurdu dolaşarak güya terörle mücadelemizi anlatacak olan “Akil Adamlar”ı bile seçerken hep kendi düşüncelerimizi bizim gibi düşünmeyenlere dikte edebilme amacı güdülmüştü. O Akiller de çok zaman boş koltuklara, ya da   zaten kendileri gibi düşünenlere karşı ezberlerini aktarıp devletten yüklü maaşlar almışlar, terör de o dönemde semirdikçe semirmişti.

Hatırlarsınız; o sürecin devamında sınırlarımızda çadır mahkemeleri kurup güya teslim olan teröristleri yargılamıştık.

***

Yıllardır bu mücadeleyi sürdürüyoruz. Bazen çok iyi sonuçlar alıp terör örgütünü bitme noktasına getirdiğimiz duygusuna da kapıldığımız oluyor. İşte o noktaya geldiğimizde bir türlü bitirici darbeyi vuramıyoruz. Sanki birileri elimizi tutuyor gibi…

İki polisimizin yaralandığı son hain terör eylemi ile aynı gün Türkiye Büyük Millet Meclisinde yasama yılının başlangıcı gerçekleşmişti. Sayın Cumhurbaşkanımız konuşurken benim aklıma da onun daha önce söylediği o çok veciz söz geldi. Enflasyonla mücadeleyi anlatırken  büyük bir özgüvenle haykırmıştı:

“Benim uzmanlık alanım ekonomi. İşte söylüyorum; faiz sebep, enflasyon neticedir!..”

Efendim, benim ekonomide uzmanlık gibi bir iddiam elbette yok. Ancak bana göre de;

“Terör sebep, enflasyon sonuçtur. Yine buna bağlı olarak terör sebep, yoksulluk ve geri kalmışlık sonuçtur…”

Sayın Cumhurbaşkanımız kendi tezinin arkasında duramadı. “Nas” diye gerekçesini de ortaya koymasına rağmen faize boyun eğip faiz yükseltme kararlarına onay verdi.

***

Son söz; bu sefer ilgililerimiz daha açık konuştular. Dış güç” falan gibi lafları bırakıp adeta teşhisi açık açık ortaya koydular;

“Bu işin arkasında başka devletler var. Silahı da diğer mühimmatı da onlar tedarik ediyorlar.”

Bunun böyle olduğunu herkes biliyor da buna karşı biz ne yapıyoruz? Hala dostluk muhabbetleriyle gördüğümüzü görmezden, bildiğimizi bilmezden mi geliyoruz?

Bu böyle daha ne kadar devam edecek?..